Ana SayfaBölüm 6: Kuantum alanı

Enerji İplikleri Kuramı (EFT)’na göre ışık, Enerji denizi (Energy Sea) içinde bir gerilim bozunumu paketidir. Yerel gerilim eşiği aşılmadan kararlı bir envelope oluşmaz; alıcı taraf kapanma eşiği aşıldığında paketi “yer”. Bu nedenle görülen tanelilik, ışığın boncuklardan oluştuğunu değil, paketleme ve soğurmanın eşiklerle ayrıklaştırıldığını gösterir. “Pay”ı eşikler belirler; yayılma ve girişim ise ortamın dalga alanı doğasından gelir.


I. Tek mekanizma, üç eşik, üç ayrıklaştırma
Bir “ışık ziyareti” üç aşamada okunabilir; bu üç eşik alışverişin pay pay oluşunu açıklar:


II. Eşik zinciriyle okunan iki klasik deney

1) Fotoelektrik etki: renk eşiği, bekleme yok, şiddet sayıyı değiştirir
Kısa tarihçe: Hertz (1887) UV altında kıvılcımlar; Lenard (1902) üç yasa — renk eşiği, anında emisyon, şiddet tek elektron enerjisini değil sayısını değiştirir; Einstein (1905) “enerji payları”; Millikan (1914–1916) kesin doğrulama.

2) Compton saçılması: bir paket bir elektronla bir kez “iş yapar”
Compton (1923) tek renkli X-ışınlarını serbestçe davranan elektronlarda saçtı; açı büyüdükçe ışık kırmızıya kaydı; yorum: tek elektronla birimlik alışveriş; Nobel (1927).


III. Sonuç: Her bozunum uzaklara ışık olmaz
Birçok “ışık” kaynağın yanında söner ya da yakın alanı aşamaz; nedeni yol eşiğidir:


IV. Yerleşik kuramlarla uyum


V. Ana fikirler

Bu eşik zincirinde dalga–tanecik ikiliği çatışmaz: dalga yolu açar, eşik payı belirler. Yolda dalgayı görürüz; işlem noktasında tık seslerini duyarız.